
Zapotrzebowanie na nowe i nowoczesne leki w terapii nowotworów jest znaczne i pilnie oczekiwane zarówno przez chorych jak i środowisko lekarskie – poprzez swoje zaangażowanie Sanofi Specialty Care przyczynia się do zaspokojenia tych oczekiwań. Sanofi może pochwalić się ważnymi dokonaniami w dziedzinie onkologii hematologii i transplantologii w przeszłości, jak i obecnie. Przyjęta przez firmę strategia ma na celu przywrócenie jej pozycji lidera w leczeniu nowotworów. Obecnie Sanofi Specialty Care skupia się na rozwoju w obszarach takich jak rak prostaty, rak jelita grubego oraz szpiczak mnogi i chłoniaki.
Rak jelita grubego
Szczyt zachorowania na ten nowotwór przypada na 7 dekadę życia. Przyczyny jego powstawania nie są do końca poznane. Najważniejszymi czynnikami ryzyka są :
- polipy gruczołowe jelita grubego,
- choroby zapalne jelita grubego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego - Crohna),
- czynniki dietetyczne (dieta bogata w tłuszcze zwierzęce, uboga w błonnik i wapń),
- palenie tytoniu,
- wiek.
Objawy choroby
We wczesnej fazie choroby nowotwór ten najczęściej nie daje żadnych dolegliwości. Objawy kliniczne występują późno i zależą od lokalizacji guza. Należą do nich:
- tępe bóle w podbrzuszu,
- krwiste stolce lub domieszka świeżej krwi w stolcu,
- wzdęcia,
- zmiana rytmu wypróżnień (zaparcia naprzemiennie z biegunkami),
- objętość stolca,
- niedrożność przewodu pokarmowego.
Diagnostyka
W przypadku podejrzenia raka jelita grubego obowiązuje pełne badanie przedmiotowe oraz badanie proktologiczne, które obejmuje:
- oglądanie okolicy odbytu,
- badanie fizykalne palcem przez odbytnicę (per rectum)
- rektoskopia, sigmoidoskopia lub kolonoskopia w zależności od potrzeb,
- pobranie wycinka do badania histopatologicznego.
Ponadto chory powinien mieć wykonane:
- USG jamy brzusznej i miednicy małej,
- USG transrektalne,
- zdjęcie klatki piersiowej,
- badanie ginekologiczne u kobiet,
- przedoperacyjne oznaczenie poziomu CEA w surowicy.
Niekiedy należy wykonać w zależności od potrzeb:
- tomografię komputerową jamy brzusznej i miednicy małej,
- urografię,
- cystoskopię.
Decyzję o leczeniu podejmuje się w oparciu o wynik histopatologiczny guza oraz dodatkowe badania obrazowe i laboratoryjne. W ostatnich latach wykonuje się także badanie genetyczne guza nowotworowego w celu wykrycia niekorzystnych mutacji.
Leczenie chirurgiczne ogniska pierwotnego nowotworu i /lub przerzutów (metastazektomia) oraz chemioterapia uzupełniająca lub paliatywna zależy od stopnia zaawansowania nowotworu w momencie rozpoczęcia i kontynuacji leczenia. W przypadku choroby zlokalizowanej (bez przerzutów ) możliwości wyleczenia choroby przekraczają kilkadziesiąt procent. W ostatnich latach pojawiło się wiele nowych leków biologicznych , które wraz z dotychczasowymi metodami terapeutycznymi wydłużają znacząco życie chorym nawet w zaawansowanych postaciach choroby.
Rak gruczołu krokowego
(prostaty, stercza)
Czynniki ryzyka
Najważniejszymi czynnikami ryzyka są:
- wiek mężczyzny - zachorowalność znacznie wzrasta powyżej 70 r.ż., podczas gdy poniżej 50 r.ż. występuje sporadycznie,
- predyspozycje dziedziczne - większe ryzyko u potomków i braci mężczyzn ,którzy zachorowali na raka gruczołu krokowego
- genetyczne - częściej występuje u rasy czarnej,
- dieta bogata w nasycone kwasy tłuszczowe.
Diagnostyka
- Podstawową metodą wykrywania tego nowotworu jest badanie palcem przez odbytnicę (per rectum)
- Zaleca się, aby każdy mężczyzna powyżej 50 r.ż. wykonywał to badanie raz w roku.
- U mężczyzn, którzy mają kłopoty z oddawaniem moczu lub u których w badaniu per rectum stwierdzono nieprawidłowości w strukturze gruczołu krokowego, należy oznaczyć poziom swoistego antygenu sterczowego - PSA w surowicy. Jeżeli stężenie tego znacznika przekracza znacząco wartości prawidłowe należy wykonać biopsję gruczołu pod kontrolą USG. Za normę przyjęto następujące wartości PSA w zależności od wieku: 2,5 ng/ml do 49 roku życia, 3,7 ng/ml do 54 roku życia, 4,0 ng/ml do 59 rż, 5,4 ng/ml do 64 rż. i 6,6 ng/ml do 74 roku życia. Należy jednak pamiętać , ze podwyższone stężenia tego markera nowotworowego w surowicy osoby z podejrzeniem raka , nie może być traktowane jako jednoznaczny objaw raka prostaty. Osoby takie wymagają dalszych badań diagnostycznych w doświadczonym ośrodku w rozpoznawaniu i leczeniu nowotworów złośliwych. Wykrycie choroby na wczesnym etapie daje nawet 90% skuteczności wyleczenia.
Znaczenie rokownicze ma określenie stopnia złośliwości wg tzw. skali Gleasona. Pozwala to na precyzyjne określenie ryzyka wystąpienia przerzutów i na podjęcie decyzji o rodzaju wdrożonej terapii.
Zastosowanie odpowiedniej kolejności metod leczenia (leczenie chirurgiczne, hormonoterapia i chemioterapia oraz radioterapia wiązkami zewnętrznymi lub brachyterapia -leczenie promieniowaniem od wewnątrz, zależy od wielu czynników w tym przede wszystkim zaawansowania choroby nowotworowej , wieku pacjenta oraz doświadczenia danego ośrodka onkologicznego. Dostępne są też nowe metody terapeutyczne, które mają szczególne znaczenie dla przypadków nowotworów rozpoznawanych w fazie zaawansowanej, co ma miejsce u około 20% chorych. Leczenie systemowe takie jak hormonoterapia i chemioterapia mają jednak nadal bardzo ważne znaczenie dla tej grupy chorych.